wyodrębniać się

См. также в других словарях:

• wyodrębniać się — I – wyodrębnić się {{/stl 13}}{{stl 7}} oddzielać się od jakiejś całości, wydobywać się z tła, wyróżniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazała willa wyodrębniała się na tle osiedla. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyodrębniać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyodrębniać — ndk I, wyodrębniaćam, wyodrębniaćasz, wyodrębniaćają, wyodrębniaćaj, wyodrębniaćał, wyodrębniaćany wyodrębnić dk VIa, wyodrębniaćnię, wyodrębniaćnisz, wyodrębniaćnij, wyodrębniaćnił, wyodrębniaćniony «czynić coś odrębnym, wydzielać z jakiejś… …   Słownik języka polskiego

• odrzynać się – oderżnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}oderznąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}zwykle ndk {{/stl 8}}{{stl 7}} silnie, wyraźnie rysować się na jakimś tle; wyodrębniać się, wyróżniać się czymś; odcinać się od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biały domek odrzyna się …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• specjalizować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, specjalizować sięzuję się, specjalizować sięzuje się {{/stl 8}}– wyspecjalizować się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdobywać biegłość, znawstwo w jakiejś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dzielić się — I – podzielić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać komuś lub ofiarowywać sobie wzajemnie jakąś część, porcję, kawałek czegoś; częstować czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzielił się z bratem wszystkim, co zebrał… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• różnicować — ndk IV, różnicowaćcuję, różnicowaćcujesz, różnicowaćcuj, różnicowaćował, różnicowaćowany «dzielić pozornie jednolitą całość na różniące się od siebie elementy; wyodrębniać według różnic» Dawne szkoły różnicowały społeczeństwo. różnicować się… …   Słownik języka polskiego

• wyróżnić — dk VIa, wyróżnićnię, wyróżnićnisz, wyróżnićnij, wyróżnićnił, wyróżnićniony wyróżniać ndk I, wyróżnićam, wyróżnićasz, wyróżnićają, wyróżnićaj, wyróżnićał, wyróżnićany 1. «dać komuś, czemuś pierwszeństwo, zwrócić na kogoś, na coś szczególną uwagę,… …   Słownik języka polskiego

• górować — ndk IV, górowaćruję, górowaćrujesz, górowaćruj, górowaćował 1. «być wyższym od kogoś lub czegoś; być wyżej położonym, wznosić się ponad coś, przewyższać kogoś, coś wzrostem, wysokością» Nad miastem górował komin fabryczny. Topole w parku górowały …   Słownik języka polskiego

• indywidualizować — ndk IV, indywidualizowaćzuję, indywidualizowaćzujesz, indywidualizowaćzuj, indywidualizowaćował, indywidualizowaćowany «nadawać czemuś cechy indywidualne, wyodrębniające; traktować kogoś lub coś indywidualnie, rozróżniać charakterystyczne cechy… …   Słownik języka polskiego

• dzielić — ndk VIa, dzielićlę, dzielićlisz, dziel, dzielićlił, dzielićony 1. «wyodrębniać z większej całości jakąś część, rozkładać jakąś całość na części, grupy, dokonywać podziału, klasyfikować» Dzielić bochen chleba na kromki. Historycy literatury dzielą …   Słownik języka polskiego

• alienacja — ż I, DCMs. alienacjacji, blm 1. «wyobcowanie ze środowiska, odosobnienie, wyizolowanie» 2. filoz. «proces, w którym wytwory społecznego współdziałania ludzi zaczynają się wyodrębniać od swych wytwórców i przeciwstawiać się im jako samodzielna… …   Słownik języka polskiego